அக்னிக் குஞ்சு
சீ. முத்துசாமி

பாரதி எனும் பெருங்கவிஞனை நூற்றாண்டு கடந்தும் நம்மிடையே நிலைநிறுத்தி வைத்திருப்பது அவனது கவிதைகளின் தரமா அல்லது அதனூடே ஓயாமல் ஒழியாமல் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கும் அவனது தனித்துவமும் தீவிரமும் கொண்ட ஆளுமையின் பிரமாண்டமா என்கிற கேள்வியை முன்னிறுத்தி விடைதேடும் முயற்சி என்பது படைக்கப்படும் இலக்கியத்திற்கும் படைப்பாளனுக்கு இடையே நிலைநிறுத்தப்பட வேண்டிய இடைவெளி குறித்த ஒரு தேடலாகவே கொள்ள வேண்டும்.

அத்தகைய தேடலை நையாண்டி செய்யும் விதமாக இங்கே ஒரு கோஷ்டி தங்களது பம்மாத்து பத்தாம்பசவி நோக்குக்கு அணுசரணையாக - இவ்விரண்டையும் ஒன்றிணைத்து பார்ப்பது இலக்கிய விரோதச் செயல் போன்றதொரு கரத்து கட்டமைப்பை உருவாக்கும் பொறுப்பற்ற செயலில் இறங்கியுள்ளதற்கான அறிகுறிகள் தென்பட தொடங்கியுள்ளன.

படைப்பாளனை அவனது ஆக்கத்தின் மைய தொடர்பு இழையினின்று துண்டித்து தனிமைப்படுத்தி வைத்துவிட்டு - அவனது ஆக்கத்தை மட்டுமே பரிசீலிக்க பரிந்துரைக்கும் இவர்களின் இத்தகைய முன்னெடுப்பில் தொக்கி நிற்கும் நுண் அரசியலின் நோக்கம் என்ன?

படைப்பிலக்கியம் என்பது ஒரு வெற்று கற்பனைவாதம் அல்ல. அது மானுடத்தின் பல்வேறு பரிமாணங்களை உறிஞ்சி ஜீரணித்து தனது உதிரத்தின் ஒரு அம்சமாக்கியதன் விளைவாய் உற்பத்தியாகும் ஜீவ விந்துக்கள் - ஒரு நாளில் அவன் படைப்பாக்க களவியில் தன்னை ஈடுபடுத்தும் தருணம் - அந்த ஜீவ விந்துக்கள் மானுட வாழ்வியலை புணர - பிறப்பெடுக்கும் அரிய உயிரினங்கள். நமது உச்சபட்ச மரியாதையை கோரி நிற்கும் சிருஷ்டிகள். மானுடம் மேற்கொள்ளும் தேடலின் தொடர்ச்சியாய் உள்முக வெளியில் அது கண்டடையும் ஆன்ம தரிசனம்.

நிதர்சனத்தை எதிர்கொள்வோமானால் - ஆழ்வெளியில் நுட்பமான கதியில் இயக்கம் கொண்டிருக்கும் படைப்பாளியின் ஆளுமை நிரம்பிய இழைகளுக்கும் - படைப்பு முன்னிறுத்தும் உலகுக்கும் ஆன இடைவெளியைப் பொறுத்தே - அந்தப் படைப்பின் காத்திரத் தன்மை குறித்த ஒரு பொது நோக்கை இச்சமூகமும் இலக்கியப் பரப்பும் பதிவுசெய்து கொள்கின்றன.

இந்த இடைவெளி என்பது முற்றிலும் அற்றதான ஒரு படைப்பாக்கம் சாத்தியமா? சாத்தியமில்லை. மனிதனின் இயல்பான பலகீனங்கள் சார்ந்து அது சாத்தியமே இல்லை!

இருந்தபோதிலும் ஒரு வரையறைக்குட்பட்ட தர நிர்ணயம் அதற்குண்டு. மனித பலகீனங்களைக் கணக்கில் எடுத்துக் கொண்ட பின்பு நாம் வந்தடையும் ஒரு நியாயப்பூர்வமான விகிதாச்சாரம் என்று வேண்டுமானால் ஒரு வசதிக்காக அதனை வகைமைப்படுத்திக் கொள்ளலாம்.

இதனையே வேறு வகையில் சொல்வதானால் - ஒரு படைப்புலகத்துள் படைப்பாளன் நிலைநிறுத்த முயலும் தார்மீக நெறிகள் விழுமியங்கள் கோட்பாடுகள் சமூக நிதிகள் எல்லாமும் - அவனது அசலான ஆளுமையுடன் முரண்படும் விகிதாச்சாரம் ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லைவரை புரிதலுக்கும் ஏற்றலுக்கும் உரியதாகவே கருதப்படல் அவசியம்.

அதனை அவன் ப்ரக்ஞைபூர்வமாக கடந்திடும் புள்ளியில் வழிமறிக்கப்பட்டு சமூகத்தின் - அவன் நின்று புழங்கும் இலக்கியப் பரப்பின் விசாரணைக்கு உட்படுத்தப்படுகிறான். கேள்விக் கணைகளை எதிர்கொள்கிறான்.

தைரியமும் ஓரளவு நேர்மையும் கொண்ட படைப்பாளன் அதனை திறந்த மனதுடன் எதிர்கொண்டு சுய பரிசோதனையை தீவிரமாக்கி - தனது தவற்றை பொதுவெளியில் நின்று ஒப்புக்கொண்டு மன்னிப்புக் கோருவதன் வழி பிராயச்சித்தம் தேடிக் கொள்கிறான். ஒருபடி உயர்ந்தும் விடுகிறான்.

அத்தகு மன வார்ப்பு அமையாத கோழை பல பொய்யான அபத்த நகைப்புக்குரிய வாதங்களின் முந்தானை முடிச்சில் ஒளிந்து கொண்டு புத்தனாகி புதிய வேதம் ஓதத் தொடங்குவான்!

பாரதி ஒரு மனிதனாக உண்மைக்கு மிக அருகில் தன்னை இருத்தி பேனா பிடித்ததன் விளைவே அவரது படைப்பாக்கங்களுள் நாம் கண்டடையும் அந்த அசாத்திய வசீகரத்தின் ஈர்ப்பின் சூட்சுமம்.

அதனைத் தவிர்த்துவிடின் அவனது ஆக்கங்கள் வெறும் எதுகையும் மோனையும் சதிராட அலங்கார பவனிவரும் வார்த்தை ஜாலங்களாக - நமது ஜீவ வேர்களை தொட்டணைத்து சிலிர்க்க வைக்கும் ஆற்றல் இழந்திருக்கும் என்பதை எவரும் மறுக்க இயலுமா?

இத்தகைய எழுத்து வியாபாரிகள் தங்கள் அபிலாசைகளுக்கு வடிகால் தேடி - சமூக வெளியிலும் இலக்கியப் பரப்பிலும் தாங்கள் கட்டமைத்துள்ள தங்களுக்காக அங்கீகாரத்தை தக்க வைத்துக் கொள்ள - போலி கருதுகோள்களை வெட்கமின்றி கட்டவிழ்த்துக்விட கூட்டணி அமைத்து செயல்படுவதைப் பார்க்க பரிதாபமே மேலிடுகிறது.

இவர்களுக்கு நேர் எதிர் திசையில் பயணிப்பவர் சிங்கை இளங்கோவன்.

சிங்கை இளங்கோவனின் படைப்புகளான கவிதைகள் நாடகப் பிரதிகள் எனும் படைப்பு வெளியில் நுழைந்து வெளிவர மனதில் நிரம்பி வழிந்து - பல இரவுகள் தூக்கத்திற்கு பங்கம் விளைவித்துவிடும் அந்த வலிமிகுந்த காட்சில் படிமங்களுள் நமக்கு கிட்டுவது - அதில் வேரடி மண்ணால் மையமிட்டு விரவி சுழலும் அவரது ‘ஆளுமை’ எனும் ஊற்றுக் கண்தான் என்பதை உணர முடிகிறது.

ஓர் ஒப்புவமை காட்டுவதில் பாரதி எனும் மகாபுருஷன் அதிகபட்ச படைப்புலக ஆளுமையாக கருத இடமுள்ளதால் - நமது சமகாலத்தில் தமிழக படைப்புலக ஆளுமையான ஜெயகாந்தனை முன்னிறுத்தி - படைப்புக்கும் படைப்பாளனின் வாழ்வியலுக்கும் இடையே ஊடாடும் தொடர்பு இழையை சோதனைக்கு உட்படுத்தும்போதும் - நாம் கண்டடையும் உண்மை அதுவேதான்.

ஒரு படைப்பாளுமையின் வேர்கள் தனது படைப்புக்கான கச்சாப் பொருளை தான் நிலைகொண்டுள்ள சித்தாந்தங்கள் மதிப்பீடுகள் விழுமியங்கள் சார்பு நிலைகள் நம்பிக்கைகள் என விரியும் ஒரு பரந்த தளத்திலிருந்து உறிஞ்சி - எவ்வித சமரசத்திற்கும் விலைபோகாமல் ஒரு படைப்பு உருவாகும் தருணம் - அப்படைப்பு சமூகத் தளத்திலும் இலக்கிய வெளியிலும் உயர்வானதொரு இடத்தை தனக்கென வடிவமைத்துக் கொள்கிறது.

ஒரு கம்யூனிச் சித்தாந்தவாதியான ஜெயகாந்தனின் ஆளுமை என்பது ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் பக்கம் நின்று அவர்களின் குரலில் உரத்துப் பேசுவதாகவே அவரது படைப்புலகத்தை நாம் அடையாளம் காண்கிறோம்.

அதன் அழகியல் சார்ந்த விமர்சனங்கள் பரவலாக முன்னிறுத்தப்பட்டாலும் - அதனை ஒரு பெருங்குறையாக கருதும் விமர்சகர்கள் உண்டென்றாலும் - அதில் ஊடாடும் அவரது மரபணுவான அந்த ஆளுமையின் DNA சமூகத்தின் பரப்பில் - அப்படைப்புக்கள் சிருஷ்டிக்கும் உலகத்தின்பால் அதிகபட்ச நம்பகத்தன்மையை ஏற்படுத்திவிடுகிறது என்பதும் எவரும் மறுதவிக்க இயலாத உண்மை.

அவ்விதமான ஒரு தடத்தில் தனது இலக்கியப் பயணத்தை அமைத்துக் கொண்டுள்ள சிங்கை இளங்கோவனின் ஆக்கங்களில் அடிநாதமாக நகர்ந்து செல்லும் கருப்பொருள்களில் பிரதானமாக ஒலிப்பதுவும் - அதே வகை ஒடுக்கப்பட்ட ஓரங்கட்டப்பட்டு புறக்கணிக்கப்பட்ட மக்களின் எதிர்ப்புக் குரலே என்பதை - அதனை அவர் முன்னெடுக்க தேர்ந்திருக்கும் சூழலின் பின்னணியில் வைத்துப் பார்க்கவே - இளங்கோவன் எனும் இந்தக் கவிஞனின் நாடகாசிரியரின் ஆன்ம பலம் நமது புலன்களுக்கு ஓரளவேனும் பிடிபடுகிறது.

சிங்கப்பூர் எனும் ஒரு சிறைக்கூடத்தின் உள்ளிருந்து அதன் அடக்குமுறை ஒடுக்குமுறை எனும் பலம் மிகுந்த பயமுறுத்தும் ஆயுதங்களை - ஒரு சிறுபான்மை சமூகத்தின் மனசாட்சியாக நிராயுதபாணியாக எதிர்கொண்டு நின்று - இன்றுவரை போராடிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு கருத்துப் போராளி சிங்கை இளங்கோவன்!

சொல்லப்போனால் - இவ்வட்டாரத்தில் (மலேசியா உட்பட) இந்த அளவுகோலின் கறாரான பிரயோகத்தில் சிங்கை இளங்கோவனின் படைப்புலகம் தூக்கி நிறுத்தும் அவரது ஆளுமையின் வசீகரம் - நமது அதிகபட்ச எதிர்பார்ப்பையும் முறியடித்து தனக்காக தனியானதொரு இடத்தை தக்கவைத்துக் கொள்கிறது என்பதை மறுப்பதற்கில்லை.

ஒரு சர்வாதிகார மனப்போக்குடைய சர்வ வல்லமை படைத்த - எந்நேரத்திலும் கைது செய்து Changi சிறைச்சாலையில் விசாரணை ஏதுமின்றி பல ஆண்டுகள் அடைத்து வைக்கத் தயங்காத ஆள்பவர்களுக்கு - எதிரான நிலைப்பாடு என்பது அசாத்திய தைரியசாலிகளுக்கு மட்டுமே உரிய செயல்பாடு!

‘பீ’ (ஆம் பீதான்!) எனும் அவரது நாடகப் பிரதியில் சிங்கை அரசை பீ.க்கு உவமையாக்கி - ஒரு மாய யதார்த்த வகைமை படைப்பாக்கத்தின் ஊடே கிண்டலும் கேலியுமான காட்சிப் படிமங்களை வரிசைப்படுத்தி - ஒரு சர்வாதிகார அடக்குமுறை அரசை விசாரணைக்கு உட்படுத்தியிருக்கும் துணிச்சல் அவருக்கு மட்டுமே சாத்தியப்பட்டிருக்கிறது!

18-ஆம் நூற்றாண்டு தொடக்கம் கீழ்த்திசை நாடுகளில் பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ சாம்ராஜ்யம் நடத்திய ஒரு கொடுங்கன்மை வன்முறையை - இதுவரை வேறு எவரும் தொட்டிராத விரிவான தளத்தில் - தோலுரித்துக் காட்டும் அவரது ‘Transportation’ எனும் நாடகப் பிரதி - இவ்வட்டார இந்திய சமூகத்தின் கடந்தகால தலைமுறைகளின் கசப்பான அனுபவங்களை நினைவூட்டி - அதன் நீட்சியாய் கட்டமைக்கப்பட்ட உளவியல் சார்ந்தும் - இன்றைய தலைமுறையுடன் மிக நெருங்கி நின்று உறவாடும் ஒரு காத்திரமான படைப்பாகவும் - இளங்கோவன் என்கிற ஆளுமையின் தெறிப்பாகவும் அடையாளம் காண முடிகிறது.

18-ஆம் நூற்றாண்டு தொடக்கம் 20-ஆம் நூற்றாண்டு இடைப்பகுதி வரையிலான காலகட்டத்தில் - தென்கிழக்காசிய இந்துமாக்கடல் அந்தமான் தீவுகளில் தனது காலனித்துவ கொடிகள் நாட்டப்பட்ட மண்ணில் - இந்திய மண்ணிலிருந்து Transport (நாடு கடத்தப்பட்ட) செய்யப்பட்ட சமூக விரோதிகளான குற்றச்செயல் புரிந்தவர்கள் - அரசியல் எதிர்ப்பாளர்கள் என பெரிய எண்ணிக்கை மக்களைக் கட்டாய குடிபெயர்ப்பு செய்ததன் வழி - அவர்கள் எதிர்கொண்ட உளவியல் சித்திரவதைகள் மிகுந்த வலியுடன் வெளிப்பட்டுள்ளன.

வெள்ளை ஏகாதிபத்தியம் இந்திய குற்றவாளிகள் - அரசியல் காரணங்களுக்காக அத்தகைய முத்திரை குத்தப்பட்டோர் ஆகியோரை கப்பலேற்றி கடல் கடந்த பிரதேசங்களில் (இந்திய மரபுவழி நம்பிக்கை சார்ந்து கடல் கடப்பது என்பது ஒருவனை தாழ்நிலைக்கு தள்ளிவிடும்) - Bencoolen Bataria Penang Mauritius Malacca Singapore - Arakan Tenasserin - மற்றும் அந்தமான் தீவுகளில் சிறைவைக்கப்பட்டு - நெற்றியில் பச்சை குத்தப்பட்டு - சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டு பல்வேறு கட்டமைப்புகளில் கட்டாய வேலையில் ஈடுபடுத்தப்பட்டு - அடித்து துன்புறுத்தப்பட்டு - ஒருநாள் தூக்கிலிடப்பட்ட ரத்தக்கறை படிந்த வரலாறு நம் கண்முன் விரிகிறது.

இவ்வட்டார இலக்கியப் பிரதிகளில் பலவும் வெள்ளை ஏகாதிபத்தியத்தின் கொடுங்கோன்மை முகத்தை தோலுரித்துக் காட்ட குறிப்பிட்ட சில களங்களை தேர்வு செய்து கொண்டிருந்தாலும் (உதாரணம் - தோட்டப்புறம்) - அவற்றிலிருந்தெல்லாம் முற்றிலும் மாறுபட்ட தனித்துவமான ஒரு களத்தை - தனது படைப்புக்கான களமாக கொண்டதன் வழி இளங்கோவன் அவரது ஆளுமையின் பிரதான அம்சமான அநீதிக்கும் - உலகெங்கிலுமுள்ள அதிகார வர்க்கங்களின் பொதுச் சொத்தான அங்கீகரிக்கப்பட்ட வன்முறை அடக்குமுறைகளுக்கு எதிரான தனது போர்க்குரலை ஓங்கி ஒலிக்கச் செய்வதில் கணிசமான வெற்றியடைந்துள்ளார். அவர் பாஷையில் கூறுவதானால் - ஒரு படைப்பாளனுக்குள் இருக்க வேண்டிய அறச்சீற்றம்.

ஒரு கலகக்காரனால் மட்டுமே இத்தகு நிலைப்பாட்டை எடுக்க இயலும் என்பதோடு - படைப்பாக்கத்தில் அந்தக் குரலின் வீரியம் சத்தியமானதாக - பிரதிக்குள் பிரவேசிப்பவனின் பார்வையாளனின் ஆன்ம வேரை உலுக்கி அசைத்து நிலைகுலைய வைத்து - சிந்தனைப் பொறிகளுக்கு எண்ணெய் வார்த்து - அவன் தான் எதிர்கொண்டு இயங்கும் சமகால சூழலின் அடி ஆழத்தில் மௌனமாய் நகர்ந்து கொண்டிருக்கும் நுட்பங்கள் நிறைந்த அரசியல் கட்டமைப்பை - தனது இருப்பில் அது செலுத்தும் ஆதிக்கத்தை - உள்முக பயணத்தில் அவதானிக்கவும் - அதன் பின்புலத்தில் சகலத்தையும் கேள்விக்குட்படுத்தி விடை தேடவும் தேவையான நவீன கருவிகளை நமது வரலாற்று பாசறையிலிருந்து வடிவமைத்துக் கொள்கிறது. இளங்கோவனின் ‘Transportation’ அதனை உறுதிப்படுத்துகிறது.

‘மோட்சம்’ என்கிற நாடகப் பிரதியில் சிங்கப்பூர்வாழ் தமிழ் மக்களின் hypocrite (போலித்தனமான) வாழ்வை - தனக்கே உரிய humour வழி - ஒடுக்கப்பட்டு ஓரங்கட்டப்பட்ட தமிழ் மக்களுக்கெனவே கட்டப்பட்ட அரசாங்க மலிவுவிலை அடுக்குமாடி ஒன்றின் கீழ் தளத்தில் - உள்ளிருக்கும் மோட்சம் தேடுபவனை பாதுகாத்தபடி மேலும் கீழும் நகர்ந்து கொண்டிருக்கும் மின் தூக்கிக்காக ஒரு கூட்டம் காத்திருக்கிறது.

பல்வேறு குணபாவமும் பிரச்னைகளும் கொண்ட அந்த மனிதர்களை பேசவைத்து - அங்கு மனித வாழ்வு எதிர்கொண்டிருக்கும் நெருக்கடியை சீரழிவை - அதன் பன்முகத் தன்மையை அனாயசயமாக படம்பிடித்துக் காட்டிவிடுகிறார்.

அதிலும் குறிப்பாக - தனது வளர்ப்பு நாயுடன் அங்கு வந்து சேரும் அந்த சீனரும் (குறியீடு) நாயும் (குறியீடு) நடத்தும் உரையாடல் - சிங்கப்பூர் மாநகர வாழ்வியலில் அதிகார வர்க்கத்தின் கட்டமைப்பில் புதைந்திருக்கும் உள் அடுக்குகளில் விரவிக் கிடக்கும் kiasu மனப்பான்மை - அவர்கள் தமிழர்களுக்கு நிர்ணயம் செய்திருக்கும் இடத்தை குறி தவறாமல் சுட்டி பகடி செய்கிறது வலியுடன்.

இந்திய மரபுவழி வாழ்வியலில் புரையோடிக் கிடக்கும் சாதிய வன்கொடுமையை முன்னிலைப்படுத்தி ‘ஊடாடியில்’ அவர் சொடுக்கும் சாட்டையின் உக்கிரத்தில் - நாடகப் பிரதியில் வரும் ஊடாடியில் கைகளில் அதிரும் உடுக்கையின் உக்கிரம் நீர்த்துப் போகச் செய்யும் வல்லமை கொண்டதாக - பிரதியில் அதற்கு எதிரான அவரது தார்மீக கோபாவேஷம் கொப்பளிக்கும் காத்திரமான பாசாங்கற்ற சொல்லாடல் தமிழ் இலக்கிய உலகுக்கு புதிது.

அதன் பொருட்டே - அந்த நாடகம் சென்னையில் அரங்கேறிய தருணம் - அது ஒரு சாராரின் கடும் எதிர்ப்பை எதிர்கொள்ள நேரிட்டதும் - பின் மிகுந்த இன்னல்களுக்கிடையே அரங்கேறியதும்.

இவை அனைத்துமே படைப்பாளி எனும் ஒரு ஆளுமையின் தனித்துவமான குணநலன்கள் எங்கணம் ஒரு படைப்பின் வீச்சை - அதன் பரப்பையும் ஆழத்தையும் - அதன் வீரியத்தையும் - சமூக வெளியில் அது கிளர்த்திவிடும் காத்திரம் நிரம்பிய தாக்கத்தையும் நிர்ணயம் செய்ய உதவுகிறது என்பதற்கான விவரிப்புகளாகவே கொள்ள வேண்டும்.

இதனை சாத்தியமாக்கியது எதுவாக இருக்கலாம்? ஒரு கறாரான ஆளுமையாக வாழ்வு குறித்து அவருக்கிருந்த தீவிர கண்ணோட்டத்தின் ஊடே பிறந்திட்ட சங்கடப்படுத்தும் கேள்விகளோடு அவர் தொடங்கிய தேடல்கள் நிறைந்த வாசிப்பு - நாடகத் துறையின்பால் அவர் கவனம் திரும்பிய பிறகு அதன் தீவிரத்தில் அவர் மேற்கொண்ட மேலை நாட்டு பல்கலைக்கழகம் படிப்பு - அங்கே அவர் சந்தித்து உறவாடிய பெரும் கலைஞர்கள் - தான் வாழும் நாட்டின் சமூக பொருளாதார அரசியல் சூழல் என எல்லாமே ஒருங்கிணைந்து ஒரு புள்ளியில் சந்திக்கு நேர்ந்த தருணத்தில் - அவரது இயல்பான கறாரான சமரசமற்ற ஆளுமையின் பரப்பில் - மேலும் அடர்த்தியான விரிவானதொரு பரிணாம வளர்ச்சி சாத்தியப்பட்டிருக்கலாம்.

சுருங்கச் சொன்னால் - சத்தியத்தைப் பேச - உண்மைக்கு அருகில் தன்னை இருத்தும் முகாந்திரமாய் எதிர்படும் சோதனைகளை ஏற்று - அதன் பொருட்டு உலகாயத வாழ்வில் எதிர்கொள்ள நேரும் சகலவித இழப்புகளையும் தனது ஆளுமைக்கான உரமாக்கி வளர்ந்த விருட்ஷமாக எழுந்து நிற்க - படைப்பாளனுக்குள் துலக்கம் கொண்டிருக்கும் ஆளுமை என்பது மரத்துக்கு வேர் போன்றது! அதுவே அதன் ஜீவ ஊற்று!

வேர் இன்றே மரம் என்பது சாரமற்ற வெற்றுடம்பு. மென் தொடலிலும் உதிர்ந்திடும் உள்ளீடு ஏதுமற்ற வெற்று பொக்கு. அது ஒரு கற்பிதமே. கற்பிதம் வெறும் மாயை.

சிங்கை இளங்கோவன் இம்மண் ஈன்ற மிகப் பெரும் நவீன உலகப் பார்வை கொண்ட படைப்பாளி - அவரது படைப்புலகத்துள் நவீன படைப்பாளிகள் என்று தங்களை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டிருக்கும் இன்றைய தலைமுறையினர் கூட - இன்னமும் முழுமையான பயணத்தை மேற்கொண்டிருக்கவில்லை. ஏன் அவர்களில் குறிப்பிட்ட சதவிகிதத்தினர் அதன் வாசலைக் கூட இன்னும் எட்டிப் பார்க்கவில்லை. அது நிகழும் தருணம் - தாங்கள் முன்னிறுத்தும் நவீனம் என்கிற வகைமை இங்கு என்றோ காலூன்றிவிட்டது என்பதை உணரவும் - தன்னடக்கம் பெறவும் தேவையான கண்டடைவு அவர்களிடையே சாத்தியமாகும்.

ஒரு படைப்பாளுமையாக அவர் தெரிவுசெய்து கொண்ட பாதை கரடுமுரடானது. அதில் பாதை விலகாமல் பயணிக்க தனியொரு மனோதைரியமும் வைராக்கியமும் தியாக உணர்வும் கட்டாயம். பிழைப்பு வியாபாரத்தை தங்களின் வாழ்வாதாரமாக அடிக்கோடிட்டு சகலவித சமரசங்களுக்கும் தயார் நிலையில் - பிச்சைப் பாத்திரம் ஏந்தி அலையும் - எழுத்துலக மாரீசன்களுக்கு உரிய பாதையல்ல அது!

உண்மை என்கிற வேள்வியில் தன்னையே எரித்துக் கொள்ள சித்தமாய் - ஏதேனுமொரு ஆத்மா வலிய நின்று தேர்வுசெய்து தனிமையின் வெறுமையோடு இன்னல்கள் பின்தொடர்ந்தபடி துரத்தி வர அது மேற்கொள்ளும் துயரமிக்க பயண வெளி!

இங்கே, அந்த காலம் கவனமாய் தெரிவுசெய்து அடைகாத்து பிரசவித்து நம்மிடையே உலவவிட்டிருக்கும் அத்தகையதோர் ஆளுமை - சிங்கை இளங்கோவன் என்கிற பாரதியின் இந்த அக்கினி குஞ்சு மட்டுமே!

நினைத்துக் கொண்டபோது போன் போட்டு - எப்படி இருக்கீங்க இளங்கோ? - என்கிற முதல் கேள்விக்கு மறுமுனையில் ஒரு சிறு மௌனத்தை தொடர்ந்து ஒரு வறண்ட சிரிப்பு (அவர் சொல்வது போல் ஒரு ஜென் துறவியின் புன்முறுவல்)...

‘எப்போதும் போல உள்ளே தீயாக எரிந்து கொண்டிருக்கிறேன்.’

வல்லினம் - கலை, இலக்கிய இதழ் | Vallinam - A Magazine For Arts And Literature
© vallinam.com.my | All Rights Reserved. 2010.  |  Designed by CVA | Best View in : Mozilla Firefox |  Best resolution : 1024 X 768